برآورد سیاست‌های تحریمی کنگره امریکا در دوران پسابرجام

مهار برنامه‌های هسته‌ای، موشکی و فضایی ایران، تحرکات منطقه‌ای ایران برای مبارزه با تروریسم تکفیری، تفسیرهای دوگانه امریکا از تروریسم و حقوق بشر، گسترش لابی‌گری ایپک در کنگره و حمایت ایران از جنبش‌های آزادی‌بخش منطقه موجب شدند قانونگذاران امریکا تا پیش از برجام، به سمت تصویب تحریم‌های جامع گام بردارند. مهم‌ترین اولویت جمهوری اسلامی ایران در پذیرش برجام، ترمیم اقتصاد و معیشت کشور و کاهش بار ایران‌هراسی از دریچه تعدیل تحریم‌ها بود. به همین دلیل دیپلماسی اجبار صدوپانزدهمین کنگره امریکا به سمت ناکارآمدسازی دیپلماسی اقتصادی، تجاری و بانکی جمهوری اسلامی ایران، تحدید توان موشکی سپاه پاسداران و مهندسی ترتیبات منطقه‌ای از طریق متراکم‌سازی، تجمیع و هوشمندسازی تحریم‌های غیرهسته‌ای متمایل شده است. مهم‌ترین نوآوری مقاله این است که با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی و با کمک جمع‌آوری اطلاعات از طریق اسنادی و کتابخانه‌ای، ضمن مطالعه تطبیقی سیاست‌های تحریمی کنگره در دوران قبل و پسابرجام، در پایان راه‌کارهایی را برای مقابله با دیپلماسی اجبار کنگره پیشنهاد داده است.